پوست مرغی
پوست مرغی ,پوست مرغی شدن پوست,پوست مرغی نی نی سایت,پوست مرغی بازو,پوست مرغی چیست,پوست مرغی شدن بدن,پوست مرغی درمان,پوست مرغی شدن صورت,پوست مرغی در کودکان
توضیحاتی در مورد پوست مرغی
پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس از بیماری های پوستی ژنتیکی شایع است که با ظاهر شدن تکه های برجسته و جوش های کوچک روی پوست همراه بوده و اغلب بدون خارش است. درمان قطعی برای بیماری پوست مرغی وجود ندارد اما با برخی روش های درمانی می توان علائم آن را کاهش داده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. پوست مرغی معمولا به طور طبیعی و تا 30 سالگی ناپدید می شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد پوست مرغی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
نشانه های بیماری پوست مرغی
از بارزترین نشانه های بیماری پوست مرغی ظاهر شدن برجستگی های پوستی شبیه پوست بدون پر مرغ است، به همین دلیل به آن بیماری پوست مرغی می گویند. این برجستگی ها در نقاطی از پوست که دارای فولیکول های مو هستند، ظاهر می شوند که معمولا شامل روی سینه، ران ها، گونه ها، باسن و گاهی بازو و قسمت پایین پاها می باشد. علائم این بیماری روی نواحی بدون مو مانند کف دست یا پا تاثیر نمی گذارد. سایر علائم بیماری پوست مرغی عبارتند از: صورتی یا قرمز شدن اطراف برجستگی ها خارش و تحریک پوستی خشکی پوست احساس زبری مانند کاغذ سمباده برجستگی ها ممکن است به رنگ های مختلف رنگ گوشت، سفید، قرمز، صورتی، قهوه ای یا سیاه ظاهر شوند.
علل پوست مرغی
بیماری خوش خیم پوست مرغی به دلیل تولید کراتین (نوعی پروتئین) در منافذ پوستی ایجاد می شود که منافذ را مسدود کرده و مانع باز شدن فولیکول های مو می شود. علت دقیق این عارضه مشخص نیست اما به نظر می رسد برخی بیماری های پوستی مانند درماتیک آتوپیک و بیماری های ژنتیکی در آن نقش داشته باشند. برخی عوامل، احتمال ابتلا به پوست مرغی را افزایش می دهند. از جمله: خشکی پوست اگزما ایکتیوز یا ماهیاک تب یونجه ملانوما چاقی پوست های روشن بارداری پوست مرغی بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می شود. علائم پوست مرغی در اکثر موارد در اواخر سال های کودکی یا دوران نوجوانی آغاز شده و معمولا در اواسط دهه بیست زندگی کم کم ناپدید و در دهه سی به طور کامل از بین می رود. تغییرات هورمونی در دوران بارداری و دوران بلوغ نوجوانان در بروز این عارضه پوستی موثر است. احتمال بروز پوست مرغی در ماه های سرد سال که فرد دچار خشکی پوست می شود بیشتر است.
مسری بودن پوست مرغی
آیا پوست مرغی مسری و واگیردار است؟ خیر این بیماری واگیر دار نیست.
روش های درمان پوست مرغی
متاسفانه تاکنون درمانی برای این عارضه پوستی شناخته نشده و روش های درمانی تنها به منظور کاهش علائم بیماری تجویز می شود. از آن جا که پوست مرغی نسبت به درمان مقاوم است روند بهبودی در صورت نتیجه بخش بودن داروها، ممکن است چندین ماه طول بکشد. نکته: در بسیاری موارد با افزایش سن علائم بیماری خود به خود برطرف می شود. درمان دارویی پوست مرغی 1. پمادهای لایه بردار پوست این کرم ها حاوی آلفا هیدروکسی اسید، اسید لاکتیک، اسید سالیسیلیک یا اوره هستند که به از بین بردن سلول های مرده پوست کمک کرده و پوست را نرم و مرطوب می کنند. هشدار: قبل از استفاده از هرگونه پماد یا کرم بدون نسخه حتما با پزشک مشورت کنید. برخی کرم ها دارای برخی ترکیبات اسیدی هستند که با عوارض جانبی زیر همراه خواهد بود: قرمزی پوست احساس گزیدگی تحریک پوست خشکی 2. رتینوئیدهای موضعی این کرم هاز از مسدود شدن منافذ پوستی و فولیکول های مو جلوگیری می کند. از جمله آن می توان به ترتینوئین و تازاروتن اشاره کرد. هشدار: این پمادها ممکن است باعث تحریک و خشکی پوست شود. در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک مشورت کنید. 3. پماد درمان پوست مرغی: اسید گلیکولیک اسید گلیکولیک نوعی هیدروکسی اسید آلفا است که از پوست لایه برداری کرده و سلول های مرده پوست را از بین می برد و از انباشته شدن کروتین و مسدود شدن منافذ پوست جلوگیری می کند. مقداری پماد یا لوسیون آن را روی منطقه مورد نظر مالیده و چند دقیقه ماساژ دهید. سپس با آب بشویید. برای تاثیر بهتر توصیه می شود دو بار در روز از این پماد استفاده کنید. 4. میکرودرم ابریژن از روش های لایه برداری است که طی آن خارجی ترین لایه پوست با وسایل مکانیکی لایه برداری شده و سلول های مرده توسط دستگاه مکیده می شوند. 5. لایه برداری شیمیایی در این روش با استفاه موضعی محلول شیمیایی روی پوست از پوست لایه برداری می شود. 6. لیزر برای درمان پوست مرغی لیزر نیز از راه های کاهش علائم پوست مرغی از جمله قرمزی و التهاب است که گاهی به چندین جلسه درمان نیاز دارد.
درمان خانگی پوست مرغی
در ادامه با برخی از راه های درمان و رفع حالت پوست مرغی و دونه دونه شدن پوست آشنا می شوید : 7. روغن نارگیل روغن نارگیل حاوی اسیدهای چرب فراوان است که پوست را نرم و لطیف کرده و خواص ضد باکتری و ضدالتهابی آن برای بهبود التهاب پوستی و کاهش علائم پوست مرغی فوق العاده است. هر روز 2 قاشق غذاخوری روغن نارگیل را با 1 قاشق غذاخوری شکر قهوه ای مخلوط و روی مناطق مورد نظر بمالید و حدود 2 تا 3 دقیقه ماساژ دهید. 8. روغن لیمو و روغن اسطوخودوس روغن لیمو حاوی آنتی اکسیدان هایی است که پوست را سالم نگه داشته و خواص ضدقارچی آن برای پیشگیری از عفونت مفید است. روغن اسطوخودوس نیز دارای خواص ضدباکتری است و تحریکات پوستی را تسکین می بخشد. روغن زیتون برای رقیق کردن و جلوگیری از ایجاد حساسیت پوستی به ترکیب اضافه می شود. روغن لیمو و روغن اسطوخودوس (هر یک به اندازه 2 تا 3 قطره) را با 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون مخلوط و برای چند دقیقه روی نواحی آسیب دیده ماساژ دهید. بعد از خشک شدن آن را بشویید. برای نتیجه بهتر دو بار در روز از این روش استفاده کنید. 9. سرکه سیب استعمال موضعی سرکه سیب اثری مشابه لایه برداری شیمیایی داشته و سلول های مرده و کراتین اضافه پوست را از بین می برد و مانع بروز عفونت های پوستی می شود. هر روز سرکه سیب، روغن نارگیل و عسل (هریک به اندازه 1 قاشق غذاخوری) را مخلوط و روی ناحیه موردنظر بمالید. بعد از خشک شدن با آب بشویید. 10. روغن درخت چای روغن درخت چای پوست را پاکسازی کرده و به دلیل خواص ضد میکروبی و ضد التهابی برای درمان پوست مرغی بدون بروز عفونت مفید است. 2 قطره روغن درخت چای را با 10 قطره روغن نارگیل مخلوط و روی ناحیه مورد نظر ماساژ دهید. دو بار در روز از این روش استفاده کنید. 11. آلوئه ورا ژل آلوئه ورا پوست را تسکین داده و به شادابی و مرطوب کردن پوست کمک می کند. مقداری ژل آلوئه ورا تازه را روی نواحی مورد نظر مالیده و بگذارید 5 تا 10 دقیقه بماند، سپس به آرامی و چند دقیقه ماساژ دهید. در پایان با پد پنبه ای آن را پاک کنید. توصیه می شود دو یا سه بار در روز از این روش استفاده کنید. 12. روغن آرگان روغن آرگان یک روغن غیر چرب است که حاوی ویتامین E فراوان بوده و از سلامت پوست محافظت می کند. این روغن برای درمان زخم و بیماری های پوستی همچون پوست مرغی موثر است. مقداری روغن آرگان را روی نواحی آسیب دیده مالیده و بگذارید بماند. هر روز دو بار از این روش استفاده کنید.
درمان پوست مرغی با جوش شیرین
جوش شیرین سلول های مرده پوست را از بین برده و گردش خون را بهبود می بخشد و التهاب پوست را کاهش می دهد. 2 یا 3 قاشق غذاخوری جوش شیرین را با مقدار کافی آب مخلوط کنید تا خمیر با غلظت متوسط ایجاد شود. سپس آن را به نواحی آسیب دیده بمالید و به مدت 3 تا 5 دقیقه به آرامی و با حرکات دایره ای ماساژ دهید. و در پایان با آب بشویید. از این روش هر روز قبل از حمام استفاده کنید.
پوست مرغی و پودر جو دو سر
پودر جو دو سر برای کاهش علائم پوست مرغی عالی است زیرا دارای اثر آرام بخشی است که به درمان خارش و خشکی پوست کمک کرده و برای پاکسازی و کاهش التهاب پوست مفید است. یک مشت پودر جو دوسر را به آب گرم حمام اضافه کرده و به مدت 15 دقیقه داخل آن دراز بکشید. سپس دوش بگیرید و پوست را خشک کنید و در انتها از مرطوب کننده استفاده کنید. این کار را سه بار در هفته انجام دهید. همچنین لازم است به نکات زیر توجه داشته باشید: حمام گرم و کوتاه؛ حمام گرم به از بین رفتن منافذ پوستی کمک کرده و علائم پوست مرغی را کاهش می دهد. هنگام حمام کردن با برس روی پوست خود را بشویید. اما حتما دقت داشته باشید که مدت زمان حمام باید کوتاه باشد زیرا شستشوی طولانی چربی طبیعی بدن را از بین می برد. اجتناب از لباس های تنگ؛ لباس تنگ باعث ایجاد اصطحکاک و سایش پوستی شده و علائم پوست مرغی را افزایش می دهد. مرطوب کردن هوا؛ حفظ رطوبت محیط به مرطوب شدن پوست کمک کرده و از خارش و تحریک پوستی کاهش می دهد.
پوست مرغی و رژیم غذایی
مصرف مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها برای درمان بیماری های پوستی بسیار مهم است. توصیه می شود به موارد تغذیه ای زیر توجه داشته باشید: مصرف میوه و سبزیجات تازه تامین ویتامین A و E بدن با مصرف مواد غذایی همچون انبه، کدو تنبل، گوجه فرنگی، سبزیجات برگ سبز و غیره مصرف مواد غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3
پوست مرغی یک وضعیت ژنتیکی
پوست مرغی یک وضعیت ژنتیکی بی خطر است که به دلیل تولید بیش از حد کراتین توسط پوست ایجاد میشود. در واقع پروتئین، فولیکول مو را احاطه میکند و آنرا می بندد که نتیجهاش ایجاد برجستگی قرمز فلس مانند است. کراتوزپیلاریس بیشتر در افرادی دیده میشود که پوست خشک دارند. هوای خشک زمستان، و همچنین دوش بسیار داغ که پوست را بیش از اندازه خشک میکند اغلب به این مشکل دامن میزنند. این اختلال به طور شایع همراه درماتیت آلرژیک بروز میکند. ضایعاتی مشابه و گاهی کاملا همانند با کراتوزیس پیلاریس در افراد دچار کمبود ویتامین آ بروز میکند.
علائم پوست مرغی شدن
تودههای برجسته کوچک، سفت و سفیدرنگ که هنگام لمس شبیه سنباده به نظر می رسند. تودهها به صورت گروهی بروز کرده و هر یک از آنها اندازهای حدود یک میلی متر دارند. تودههای برجسته در محل منافذ فولیکول های مو تشکیل شده و با ناخن قابل کنده شدن هستند. هنگامی که این توده ها کنده می شوند، معمولا یک موی پیچیده شده در داخل یک ماده سفید نسبتا سفت مشاهده میشود. این توده ها خارش یا سوزش ندارند. در گروهی از بیماران برجستگی های قرمز رنگ روی صورت و ابروها دیده میشود.
درمان پوست مرغی با لایه برداری
لایه برداری ساده ترین راه برای کاهش دانه ها و لک های پوست مرغی می باشد. این کار باعث از بین رفتن سلول های مرده پوست و آزاد کردن موهای برگشتی به پوست می شود. از لایه بردار بتا هیدروکسی اسید استفاده کنید. بعد از حمام پوست را به آرامی با یک حوله خشک کنید و از یک لوسیون یا کرم با مواد تشکیل دهنده ای مانند اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک که با ملایمت پوست را لایه برداری میکنند استفاده کنید. از صابون های ملایم و غیرمعطر استفاده کنید. زمان حمام کردن یا دوش گرفتن باید کوتاه باشد و بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول نکشد. از آب داغ اجتناب کنید، چون آب داغ چربی های طبیعی پوست را سریع تر از بین می برد. از کیسه و لیف برای شستشو استفاده نکنید. با استفاده از دستگاه بخور، رطوبت هوای منزل را افزایش دهید. سعی کنید بدن را زیاد خارش ندهید. درمان قطعی پوست مرغی استفاده از لیزر است. درمان پوست مرغی با لیزر یک اقدام مؤثر است اما در همه افراد نمیتوان از لیز استفاده کرد و بستگی به تشخیص پزشک دارد.
درمان پوست مرغی با سرکه سیب
درمان پوست مرغی با سرکه سیب نیز امکان پذیر است. به منظور درمان پوست مرغی با سرکه سیب یک پنبه آغشته به سرکه سیب طبیعی را به قسمتهای پوست مرغی بزنید و بگذارید مدتی روی پوست بماند. همچنین میتوانید سرکه سیب را با روغن نارگیل مخلوط کنید و پوست را کامل با آن ماساژ دهید.